Verbum

дзіра, ✂, ж.

1. Вялікая дзірка ў вопратцы або адтуліна ў чым-н.

   • Залатаць дзіры на локцях.
   • Залажыць дзіры цэглай.

2. перан. Глухое, захалуснае месца (разм.).

   • Жыве ён у такой дзіры, што свет не бачыў.

○

• Чорная дзіра (спец.) — касмічны аб’ект, які не дае выпрамяненняў і валодае магутным полем прыцягнення.