дзіклівы, ✂ (разм.).

  1. Які дзічыцца, саромеецца людзей, асабліва чужых.

    • Дзіклівае дзіця.

  2. Недаверлівы, палахлівы (пра жывёл).

    • Д. кот.

|| наз. дзіклівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)