дзікаваты, ✂.

Трохі дзікі.

  • Характар у старога быў пануры, д.
  • Дзікавата (прысл.) паводзіць сябе.

|| наз. дзікаватасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)