дзік, ​✂, м.

Дзікі кабан; вепр.

  • Увосень дзікі ласуюцца жалудамі.

|| прым. дзічыны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)