дзеравянець, ; незак.

  1. Набываць цвёрдасць, уласцівую дрэву.

    • Сцябло расце і дзеравянее.
  2. Утрачваць адчувальнасць, дранцвець.

    • Ногі дзеравянеюць ад холаду.

|| зак. адзеравянець, , задзеравянець, і здзеравянець, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)