дзець, ; зак. (разм.).

  1. Палажыць куды-н. так, што цяжка знайсці.

    • Куды ты дзеў ключ?
    • Дзе ж я дзену гэтую кнігу?
  2. Знайсці для каго-н. месца, прытулак.

    • Кацянят трэба некуды д.

  • Не ведаць, куды вочы дзець (разм.) — пра адчуванне сораму.

  • Дзець некуды (няма куды) (разм.) — надта многа.

  • Не ведаць, куды рукі дзець (разм.) — пра адчуванне разгубленасці.

|| незак. дзяваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)