дзічэць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Станавіцца дзікім, перараджацца.

    • Дрэвы дзічэюць.
    • Без нагляду лес дзічэў.
  2. пераноснае значэнне: Станавіцца нелюдзімым, дзіклівым.

    • Д. на адзіноце.

|| закончанае трыванне: адзічэць і здзічэць.

|| назоўнік: дзічэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)