дзяўкаць, ; незак. (разм.).

Аб сабаках, лісах: адрывіста брахаць.

  • Дыска дзяўкае на падарожніка.

|| аднакр. дзяўкнуць, .

|| наз. дзяўканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)