дзяляга, , м. (разм. неадабр.).

Чалавек, заклапочаны толькі такімі справамі, якія прыносяць найбліжэйшую асабістую выгаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)