дзягцяр назоўнік | мужчынскі род
Той, хто гоніць або прадае дзёгаць.
- Д. заўсёды пракураны дымам і дзёгцем.
|| жаночы род: дзягцярка.
|| прыметнік: дзягцярскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
дзягцяр назоўнік | мужчынскі род
Той, хто гоніць або прадае дзёгаць.
|| жаночы род: дзягцярка.
|| прыметнік: дзягцярскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)