дзяга, ​✂, ж.

Рэмень, папруга паясная.

  • Цэны прымусілі падцягнуць дзягі.

|| памянш. дзяжка, ✂.

|| прым. дзяжачны, ✂ і дзяжкавы, ✂.

|| прым. дзяжны, ✂ і дзягавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)