дзядзінец назоўнік | мужчынскі род | гістарычнае
-
Цэнтральная частка старажытнага горада, умацаваная валамі, а пазней мураванымі сценамі і драўлянымі вежамі.
-
Прасторны двор, агароджаны пляц (звычайна перад маёнткам, царквой; размоўнае).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)