дзяцінець, ✂; незак. (разм.).

Траціць нармальную разважлівасць, упадаць у дзяцінства (пра старых).

  • Ён ужо дзяцінее зусім.

|| зак. здзяцінець, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)