дзяцінець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Траціць нормальную разважлівасць, упадаць у дзяцінства (пра старых).
- Ён ужо дзяцінее зусім.
|| закончанае трыванне: здзяцінець.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)