дзяцел назоўнік | мужчынскі род
Лясная птушка з моцнай дзюбай, якой яна здабывае ежу з шчылін дрэў і расколін кары.
- Хто б дзятла ведаў, каб не яго дзюба (з народнай творчасці).
|| прыметнік: дзятлаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)