джыгіт, ✂, м.

Умелы наезнік на асядланым кані (спачатку ў каўказскіх горцаў).

|| прым. джыгіцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)