джала назоўнік | ніякі род

  1. Колючая частка органа абароны і нападу ў пчол, вос, шэршняў і інш., а таксама раздвоены язык у ядавітых змей.

    • Д. пчалы.
    • Змяінае д.
  2. Вастрыё колючага ці рэжучага інструмента, прадмета.

    • Д. косы.
  3. пераноснае значэнне: Пра што-н. вострае, з’едлівае.

    • Д. сатыры.

|| памяншальная форма: джальца.

|| прыметнік: джальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)