джала назоўнік | ніякі род
-
Колючая частка органа абароны і нападу ў пчол, вос, шэршняў і інш., а таксама раздвоены язык у ядавітых змей.
- Д. пчалы.
- Змяінае д.
-
Вастрыё колючага ці рэжучага інструмента, прадмета.
- Д. косы.
-
пераноснае значэнне: Пра што-н. вострае, з’едлівае.
- Д. сатыры.
|| памяншальная форма: джальца.
|| прыметнік: джальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)