дыспетчар, ✂, м.

Работнік, які рэгулюе з аднаго цэнтральнага пункта рух транспарту, ход работы прадпрыемства і пад.

  • Д. аўтамабільнай базы.

|| прым. дыспетчарскі, ✂.

  • Д. пункт.
  • Цэнтральная дыспетчарская (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)