дыск назоўнік | мужчынскі род
-
Прадмет або дэталь якой-н. машыны, прыстасавання ў выглядзе плоскага круга.
- Д. магнітафона.
- Д. аўтамата.
-
Спартыўны снарад у форме круга, які прымяняецца ў лёгкай атлетыцы для кідання.
- Кінуць д.
-
Тое, што і пласцінка (у 2 знач.).
- Модныя дыскі.
|| прыметнік: дыскавы.
- Дыскавая барана.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)