дысіміляцыя, ✂, ж. (спец.).

  1. Распадабненне двух блізкіх па гучанню гукаў.

  2. Распад складаных арганічных рэчываў у працэсе жыццядзейнасці арганізма.

|| прым. дысімілятыўны, ✂.

  • Дысімілятыўнае аканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)