дысіміляцыя назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

  1. Распадабненне двух блізкіх па гучанню гукаў.

  2. Распад складаных арганічных рэчываў у працэсе жыццядзейнасці арганізма.

|| прыметнік: дысімілятыўны.

  • Дысімілятыўнае аканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)