дысананс назоўнік | мужчынскі род
-
Негарманічнае спалучэнне музычных гукаў; процілегласць кансананс (спецыяльны тэрмін).
-
пераноснае значэнне: Тое, што ўносіць разлад у што-н., рэзка пярэчыць чаму-н.
- Яго думка прагучала дысанансам на сходзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)