дыміцца, ✂; незак.

  1. Выпускаць дым; тлець, вылучаючы многа дыму.

    • Галавешка дымілася на вогнішчы.

  2. перан. Вылучаць пару.

    • Пасля дажджу дымілася зямля.
    • У лагчыне дыміўся туман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)