дыяпазон, , м.

  1. Інтэрвал паміж самым нізкім і самым высокім гукамі пеўчага голасу, мелодыі або музычнага інструмента (спец.).

  2. Вобласць, у межах якой ажыццяўляюцца якія-н. вымярэнні (спец.).

    • Д. радыёчастот.
  3. перан. Аб’ём ведаў, інтарэсаў (кніжн.).

    • Вучоны шырокага дыяпазону.

|| прым. дыяпазонны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)