дыхавіца назоўнік | жаночы род

  1. Цяжкае дыханне пры захворванні бронхаў.

    • Пакутаваць дыхавіцай.

  2. Народная назва хваробы лёгкіх у коней і іншых жывёл.

    • Нагнаць дыхавіцу каню.

|| прыметнік: дыхавічны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)