дыханне, , н.

  1. Працэс паглынання кіслароду і выдзялення вуглякіслага газу жывымі арганізмамі.

    • Стомленасць праяўлялася ў паскораным дыханні.
  2. перан. Подых, павеў чаго-н.

    • Д. вясны.

  • Штучнае дыханне — аднаўленне спецыяльнымі прыёмамі натуральных рухаў лёгкіх.

  • Другое дыханне — аб новых сілах, бадзёрасці ў каго-н. пасля стомленасці, апатыі.

  • Затаіць дыханне — затрымаць дыханне, прыслухоўваючыся да чаго-н.

  • Перавесці дыханне — 1) глыбока ўздыхнуць, аддыхацца; 2) зрабіць перадышку, перапынак у чым-н.

|| прым. дыхальны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)