Verbum

дыхаць, ​^✂; незак.

1. Паглынаць кісларод і выдзяляць вуглякіслы газ.

   • Хворы цяжка дыхае.
   • Расліны дыхаюць лісцем.

2. перан., чым. Быць захопленым чым-н., жыць якой-н. ідэяй.

   • Ён жыў і дыхаў кансерваторыяй.

3. перан., чым. Вылучаць, распаўсюджваць што-н.; быць прасякнутым чым-н., выказваць што-н.

   • Ноч дыхала пахамі траў.
   • Яго творы дыхаюць вайной.
   • Твар спартсмена дыхаў здароўем.

◊

• Дыхаць на ладан (разм.) — быць пры смерці.
• Дыхаць свабодна — адчуваць палёгку, вызваліўшыся ад чаго-н.

|| аднакр. дыхнуць, ✂.