дыбкі прыслоўе

У выразе: на дыбкі (размоўнае) —

  1. на заднія ногі (стаць, падняцца).

    • Конь спалохаўся і на дыбкі;
  2. пераноснае значэнне, не згадзіцца з чым-н., рэзка запратэставаць.

    • Усё скончылася б памяркоўна, ды Габрусь на дыбкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)