дыбіцца дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Аб вопратцы — не гладка прылягаць, тапырыцца.
- Пінжак на ім дыбіўся.
-
Аб валасах, поўсці: станавіцца тарчма.
- Валасы на галаве дыбіліся ад ветру.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)