дыба назоўнік | жаночы род | гістарычнае
У старыя часы: прылада для катавання, на якой расцягвалі цела каральнага.
- Паслаць на дыбу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
дыба назоўнік | жаночы род | гістарычнае
У старыя часы: прылада для катавання, на якой расцягвалі цела каральнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)