двурушнічаць

назоўнік | пагардлівае

Быць двурушнікам, дзейнічаць, як двурушнік.

|| закончанае трыванне: здвурушнічаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)