двухтактавы, , (спец.).

  1. Працягласцю ў два такты.

    • Двухтактавая паўза.
  2. Пра рухавік унутранага згарання, у якім рабочы працэс адбываецца за два хады поршня.

    • Д. матор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)