Verbum

двор​¹ назоўнік | мужчынскі род

1. Участак зямлі паміж гаспадарчымі будынкамі.

   • Выйсці з хаты на д.

2. Сялянскі дом з усімі будынкамі каля яго; асобная сялянская гаспадарка.

   • Вёска на сорак двароў.

3. Маёнтак (гістарычнае).

   • Панскі д.

4. Памяшканне, будынак спецыяльнага прызначэння (у калгасе, саўгасе).

   • Жывёльны д.
   • Птушыны д.

Фразеалагізмы:

• Манетны двор — дзяржаўнае прадпрыемства, дзе адбываецца чаканка манет і вырабляюцца ордэны, медалі і інш.
• На дварэ — на адкрытым паветры, не ў хаце.
• Заезны двор (дом) — у дарэвалюцыйнай Беларусі: дом пры дарозе з начлегам і месцам для коней.
• Ні кала ні двара ў каго (размоўнае) — няма нічога.

|| прыметнік: дваровы.