Verbum

двор​¹, ✂, м.

1. Участак зямлі паміж гаспадарчымі будынкамі.

   • Выйсці з хаты на д.

2. Сялянскі дом з усімі будынкамі каля яго; асобная сялянская гаспадарка.

   • Вёска на сорак двароў.

3. Маёнтак (гіст.).

   • Панскі д.

4. Памяшканне, будынак спецыяльнага прызначэння (у калгасе, саўгасе).

   • Жывёльны д.
   • Птушыны д.

◊

• Манетны двор — дзяржаўнае прадпрыемства, дзе адбываецца чаканка манет і вырабляюцца ордэны, медалі і інш.

• На дварэ — на адкрытым паветры, не ў хаце.

• Заезны двор (дом) — у дарэвалюцыйнай Беларусі: дом пры дарозе з начлегам і месцам для коней.

• Ні кала ні двара ў каго (разм.) — няма нічога.

|| прым. дваровы, ✂.