Verbum

двое​¹ лічэбнік | зборны назоўнік

1. З назоўнікамі агульнага роду, што абазначаюць асоб, з разам узятымі асабовымі назоўнікамі мужчынскага і жаночага роду, з назоўнікамі л., якія абазначаюць жывых істот абодвух полаў, з ас. займеннік: множны лік: л. і без залежнага слова: колькасць два.

   • Засталося д. сірот.
   • Сядзелі д.: хлопец і дзяўчына.
   • Д. свіней.
   • Нас было д.
   • Гэту работу ўжо дваім прапаноўвалі.

2. З назоўнікамі, якія абазначаюць маладых істот: два.

   • Бегае д. парасят.
   • Д. дзяцей.

3. звычайна Н і В. З множналікавымі назоўнікамі: два прадметы.

   • Д. саней.
   • Д. нажніц.
   • Д. акуляраў.
   • Д. штаноў.
   • Д. сутак.

4. звычайна Н і В. З некаторымі назоўнікамі, якія абазначаюць прадметы і існуюць або носяцца ў пары: дзве пары.

   • Д. ботаў.
   • Д. рукавіц.
   • Абуць д. панчох.

Фразеалагізмы:

• На сваіх дваіх (размоўнае жартаўлівае) — пехатой.
• За дваіх (працаваць, есці і пад.) — так, як могуць двое.