двайны, .

  1. Які складаецца з дзвюх аднародных частак, двух аднародных прадметаў.

    • Чамадан з двайным дном.
  2. У два разы большы, падвойны.

    • Д. расход.

  • Двайная бухгалтэрыя — від бухгалтарскага ўліку, пры якім уліковыя аперацыі адлюстроўваюцца двойчы ў розных кнігах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)