душагубка назоўнік | жаночы род
-
гл. душагуб.
-
Вузкая, няўстойлівая лодка.
-
Спецыяльная аўтамашына, у якой нямецка-фашысцкія захопнікі знішчалі людзей шляхам удушэння атрутнымі газамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)