дурыць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
-
Ап’яняць, дурманіць.
- Пах кветак дурыць галаву.
-
Падманваць, збіваць з толку.
- Не дуры галавы.
-
Рабіць глупства, недарэчныя ўчынкі.
- Ты мне не дуры!
|| закончанае трыванне: задурыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)