Verbum

дурны, ✂.

1. З абмежаванымі разумовымі здольнасцямі; бесталковы.

   • За дурной галавой нагам неспакой (з нар.).

2. Які не выяўляе розуму, пазбаўлены разумнай разважлівасці.

   • Задаць дурное пытанне.
   • Д. артыкул.
   • Дурныя паводзіны.

3. Тое, што і дурань.

   • Дурному закон не пісан (з нар.).

◊

• Дурны як бот; дурны як пень (разм. груб.) — пра разумова адсталага чалавека.

• Няма дурных! — выказванне нязгоды з кім-н., адмаўленне выконваць што-н.