Verbum

дурнота, ​^✂ і дурната, ​^✂, ж.

1. Разумовая абмежаванасць, тупасць, някемлівасць.

   • Лепшы сродак паразумнець — гэта адчуць уласную дурнату (з нар.).

2. Неабдуманы, неразумны ўчынак, недарэчнае выказванне.

   • Чаго толькі не натворыш па ўласнай дурноце (разм.).

3. Пра неразумнае, у малых гадах дзіця (разм.).