дурнота (дурната) назоўнік | жаночы род
-
Разумовая абмежаванасць, тупасць, някемлівасць.
- Лепшы сродак паразумнець — гэта адчуць уласную дурнату (з народнай творчасці).
-
Неабдуманы, неразумны ўчынак, недарэчнае выказванне.
- Чаго толькі не натворыш па ўласнай дурноце (размоўнае).
-
Пра неразумнае, у малых гадах дзіця (размоўнае).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)