дурніла, ✂, м. (разм. лаянк.)
Тое, што і дурань (у 1 знач., звычайна пра чалавека, які ўчыніў якое-н. глупства).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)