дурнець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

  1. Страчваць разумовыя здольнасці, станавіцца дурным.

    • Пад старасць чалавек дурнее.
  2. Прыходзіць у стан ачмурэння.

    • Д. ад угару.

|| закончанае трыванне: адурнець і здурнець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)