дурнаваты, ✂ (разм.).

Крыху дурны, не зусім разумны.

  • Д. чалавек.
  • Д. ўчынак.

|| наз. дурнаватасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)