дурманіць, ; незак.

Туманіць свядомасць, ап’яняць, атупляць розум.

  • Алкаголь дурманіць галаву.

|| зак. адурманіць, і задурманіць, .

|| звар. дурманіцца, .

|| зак. адурманіцца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)