дурэць, ✂; незак. (разм.).

  1. гл. адурэць.

  2. Сваволіць,гарэзаваць.

    • Дзеці дурэюць усю раніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)