дурань,
-
Неразумны, тупы, абмежаваны чалавек.
- Д. быў, дык і рабіў дурное.
- Дурняў не сеюць, яны самі родзяцца (
з нар. ). - Д. дурнем (вельмі дурны).
-
Назва гульні ў карты.
- Гуляць у дурня.
-
іншае:
-
Не дурань (зрабіць, рабіць што
-н. ) (разм. ) — любіць, мае схільнасць да чаго-н. -
Не дурань паспаць.
-
Застаў дурня богу маліцца, дык ён і лоб разаб’е (
разм. неадабр. ) — неразумны чалавек і ў добрай справе нашкодзіць. -
Няма дурня (
разм. ) —- выказванне нязгоды з кім-, чым
-н. , адмаўленне рабіць што-н. ; - не ашукаеш, не спадзявайся.
- выказванне нязгоды з кім-, чым
-
Пакінуць у дурнях — паставіць у няёмкае становішча каго
-н. -
Пашыцца ў дурні (
разм. неадабр. ) — паставіць сябе ў нязручнае, смешнае становішча. -
Шукаць дурня (
разм. ) — хітрасцю прымушаць каго-н. рабіць што-н.
-
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)