дупло назоўнік | ніякі род

  1. Пустата ў ствале дрэва на месцы выгніўшай драўніны.

    • Вавёрка жыве ў дупле.

  2. Адтуліна, дзірачка ў зубе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)