думаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Накіроўваць думкі на каго-, што-н., разважаць.

    • Многа думаў аб жыцці.
    • Д. над задачай.
  2. Меркаваць, прытрымлівацца якой-н. думкі.

    • Думаю, што справа гэта не заслугоўвае ўвагі.
  3. Лічыць вінаватым у чым-н.

    • Дарэмна на яго д.
  4. з інфінітывам: Мець намер што-н. зрабіць.

    • Думаю застацца дома.
  5. Клапаціцца, турбавацца.

    • Трэба д. аб дзецях.
    • А што ты думаеш! (размоўнае) — а чаму б і не паспрабаваць (не зрабіць).
    • І думаць няма чаго (размоўнае) — пра поўную немагчымасць зрабіць што-н.
    • І не думай (размоўнае) — пра катэгарычную забарону рабіць што-н.
    • Многа думаць аб сабе — быць высокай думкі аб сабе.
    • Трэба думаць (размоўнае) — напэўна, мабыць, хутчэй за ўсё.

|| закончанае трыванне: падумаць.

|| назоўнік: думанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)