думаць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Накіроўваць думкі на каго-, што-н., разважаць.
- Многа думаў аб жыцці.
- Д. над задачай.
-
Меркаваць, прытрымлівацца якой-н. думкі.
- Думаю, што справа гэта не заслугоўвае ўвагі.
-
Лічыць вінаватым у чым-н.
- Дарэмна на яго д.
-
з інфінітывам: Мець намер што-н. зрабіць.
- Думаю застацца дома.
-
Клапаціцца, турбавацца.
- Трэба д. аб дзецях.
- А што ты думаеш! (размоўнае) — а чаму б і не паспрабаваць (не зрабіць).
- І думаць няма чаго (размоўнае) — пра поўную немагчымасць зрабіць што-н.
- І не думай (размоўнае) — пра катэгарычную забарону рабіць што-н.
- Многа думаць аб сабе — быць высокай думкі аб сабе.
- Трэба думаць (размоўнае) — напэўна, мабыць, хутчэй за ўсё.
|| закончанае трыванне: падумаць.
|| назоўнік: думанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)