дубль назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

  1. Паўторная здымка эпізоду ў фільме.

    • Зняць тры дублі.

  2. У спорце; другая, дубліруючая каманда спартыўнага калектыву, якая служыць рэзервам для асноўнага саставу (размоўнае).

    • Д. выйграў з лікам 3:1.

|| прыметнік: дублевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)