дубіна, ✂, ж.

  1. Тоўстая, звычайна дубовая палка.

  2. перан. Пра тупога, неразумнага чалавека (разм. лаянк.).

|| памянш. дубінка, ✂ і дубіначка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)