дубец, , м.

Тонкі гібкі прут.

  • З дубцоў плятуць кашы.
  • Не гані каня дубцом, а гані аўсом (з нар.).

|| памянш. дубчык, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)