дубіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Апрацоўваць (шкуру, футра) у асобых растворах.

  • Д. шкуры.

|| закончанае трыванне: выдубіць.

|| назоўнік: дубленне.

|| прыметнік: дубільны.

  • Д. цэх.
  • Дубільная вытворчасць.
  • Дубільныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)