дубаваты прыметнік | размоўнае

Тупы, някемлівы, нявыхаваны.

  • Д. хлопец.

|| назоўнік: дубаватасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)